bundan yaklaşık bir ay önce yavaş yavaş değiştirmeye başladım odamı.
öncesinden planlanmıştı zaten.
gereksiz olan her şeyden arındırdım odayı.
bir dağ çıktı.
sadeleştirdim yapabileceğim kadar.
temizledim, düzenledim.
ufak tefek eşyaların yerini değiştirdim.
bir düzen geldi mekana.
yer açıldı havaya.
kalın perdelerimi yeniledim.
tül içime sinmediğinden beklemeye aldım.
yatak örtüm, nevresimlerim yenilendi.
ev kıyafetlerimi bile yeniledim.
yenilenme isteğim bakın, enerjim yok değil.
tam istediğim tülü buldum.
resim çerçevelerimi yeniledim.
eşya kutularımı yeniledim, renklendirdim.
kemanımı duvara astım.
bir gün çalacağım.
sadelendi, renklendi, temizlendi ve bir aydınlık geldi odaya.
aradan bir iki hafta geçti.
taşınmaya karar verdim.
şimdi ailemin yanında çok sevdiğim bu odayı bırakıp, ev kuracağım kendime.
halbuki bu yenilikleri yaparken, burada kök salmışlığımın dışında bir düşünce mevcut değildi.
değişim iyidir.
insan değişkendir.
PS: tüm bunları yaparken, fikir ve yardımları için anne-babama, ablama ve dostuma teşekkür ederim. bahsedilen değişiklikler bir ekip işidir. birinci tekil kişi eklerine aldırmayın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder